Turiani Hospital
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Femke
12 Augustus 2007 | Tanzania, Dodoma
Lieve Allemaal,
Hier weer even een berichtje uit Tanzania. Alles gaat nog steeds top!
Het is wel echt even wennen, na een super relaxte week in Dar toch uiteindelijk naar Bwagala afgereisd, 2 keer een kapotte bus en 8 uur verder stond ik voor het ziekenhuis. Nou ja meer een soort van donker hol met hier en daar een palmboom.
De volgende ochtend zag de wereld er ineens heel anders uit en kon ik haast mij ogen niet geloven. Op de achtergrond prachtige bergen, overal palmbomen en bananenbomen en het ziekenhuis... Een drukte van jewelste. Het hele leven speelt zich hier af op straat. Overal kraampjes met bananen en tomaten en iedereen hangt er... Wat moet je anders???
In het huis waar we wonen bij het ziekenhuis is het ook goed vertoeven, we hebben Joyce onze kok, schoonmaakster en soort van mama, die zich veel te druk om ons maakt en heel goed voor ons zorgt! En niet te vergeten mama Assey, vrouw van de arts waar we wonen, die ook vindt dat 2 meisjes zonder mama in een ver land maar verloren zijn. Kortom babysitters genoeg! En dan hebben we natuurlijk onze kat Julius, de meest verwende kat van heel Tanzania, en vernoemd naar de belangrijkste president van Tanzania... De tanzanianen vinden het een belediging, je noemt een kat toch niet naar een belangrijk persoon?? Terwijl de meeste katten worden geslagen en bij het stelen van een kip zonder pardon levend worden verbrand... Krijgt Julius kattenvoer, kost een maandsalaris voor de gemiddelde tanzaniaan, en wordt hij onwijs vertroeteld! En angstvallig binnen gehouden omdat we bang zijn dat hij een kip van de buurman steelt!
In het ziekenhuis begint iedere
ochtend met klappen en zingen, aangezien het ziekenhuis wordt geleidt door nonnen, en niet te vergeten een gebed. Daarna de overdracht en na drie dagen kwam ik er achter dat deze inderdaad in het Engels was...
Verder is het nog steeds wennen met verpleegkundigen die tijdens de ochtend rondes naast je staan te smsen en niet snappen dat ik een patient eerst wil zien alvorens ik medicijnen voorschrijf of ze met ontslag stuur. Lijkt me toch niet meer dan normaal...
Momenteel werk ik op de kinderafdeling, veel malaria, longontstekingen en hersenvliesontsteking en met regelmaat gaan ze onder je handen dood. Wel moeilijk, maar je kan niet meer doen dan je best. Al krijgen de meeste artsen het hier voor elkaar om met handen in de zakken een kind te onderzoeken, erg knap! Met als gevolg dat de blanke dokter door menig moeder van de ziekenhuis gangen wordt geplukt!
Eigenlijk heb ik nog maar anderhalve week gewerkt want na het afschiedsfeestje van Steven, vorige co, was het Tanzaniaanse eten een beetje verkeerd gevallen met als gevolg 4 dagen nagenieten!
Was top! Snap ook niet waarom je een halve liter olie over al je eten moet gooien, dat kan mijn arme maag helemaal niet aan! Voor mij dus voorlopig gewoon weer lekker rijst met bonen...zonder olie!
Ben nu in Morogoro, een van de grotere steden/dorp in de buurt, hier lekker gezwommen en vandaag even naar de markt om wat groenten, want in Bwagala is naast bonen en tomaten en bananen niet heel veel te krijgen.
Kortom het is hier even wennen en je verbaasd je iedere dag weer maar het is echt super.
Hopelijk is in Nederland alles goed???
Dikke Kus Fem
P.S. Ja Daan misschien kan ik nog wat tips in Nl gebruiken...
Tante Anna Masai mannen zijn inderdaad niet verkeerd... ach en die hutten... dat overleef ik wel! vliegen zitten hier overal!
Hier weer even een berichtje uit Tanzania. Alles gaat nog steeds top!
Het is wel echt even wennen, na een super relaxte week in Dar toch uiteindelijk naar Bwagala afgereisd, 2 keer een kapotte bus en 8 uur verder stond ik voor het ziekenhuis. Nou ja meer een soort van donker hol met hier en daar een palmboom.
De volgende ochtend zag de wereld er ineens heel anders uit en kon ik haast mij ogen niet geloven. Op de achtergrond prachtige bergen, overal palmbomen en bananenbomen en het ziekenhuis... Een drukte van jewelste. Het hele leven speelt zich hier af op straat. Overal kraampjes met bananen en tomaten en iedereen hangt er... Wat moet je anders???
In het huis waar we wonen bij het ziekenhuis is het ook goed vertoeven, we hebben Joyce onze kok, schoonmaakster en soort van mama, die zich veel te druk om ons maakt en heel goed voor ons zorgt! En niet te vergeten mama Assey, vrouw van de arts waar we wonen, die ook vindt dat 2 meisjes zonder mama in een ver land maar verloren zijn. Kortom babysitters genoeg! En dan hebben we natuurlijk onze kat Julius, de meest verwende kat van heel Tanzania, en vernoemd naar de belangrijkste president van Tanzania... De tanzanianen vinden het een belediging, je noemt een kat toch niet naar een belangrijk persoon?? Terwijl de meeste katten worden geslagen en bij het stelen van een kip zonder pardon levend worden verbrand... Krijgt Julius kattenvoer, kost een maandsalaris voor de gemiddelde tanzaniaan, en wordt hij onwijs vertroeteld! En angstvallig binnen gehouden omdat we bang zijn dat hij een kip van de buurman steelt!
In het ziekenhuis begint iedere
ochtend met klappen en zingen, aangezien het ziekenhuis wordt geleidt door nonnen, en niet te vergeten een gebed. Daarna de overdracht en na drie dagen kwam ik er achter dat deze inderdaad in het Engels was...
Verder is het nog steeds wennen met verpleegkundigen die tijdens de ochtend rondes naast je staan te smsen en niet snappen dat ik een patient eerst wil zien alvorens ik medicijnen voorschrijf of ze met ontslag stuur. Lijkt me toch niet meer dan normaal...
Momenteel werk ik op de kinderafdeling, veel malaria, longontstekingen en hersenvliesontsteking en met regelmaat gaan ze onder je handen dood. Wel moeilijk, maar je kan niet meer doen dan je best. Al krijgen de meeste artsen het hier voor elkaar om met handen in de zakken een kind te onderzoeken, erg knap! Met als gevolg dat de blanke dokter door menig moeder van de ziekenhuis gangen wordt geplukt!
Eigenlijk heb ik nog maar anderhalve week gewerkt want na het afschiedsfeestje van Steven, vorige co, was het Tanzaniaanse eten een beetje verkeerd gevallen met als gevolg 4 dagen nagenieten!
Was top! Snap ook niet waarom je een halve liter olie over al je eten moet gooien, dat kan mijn arme maag helemaal niet aan! Voor mij dus voorlopig gewoon weer lekker rijst met bonen...zonder olie!
Ben nu in Morogoro, een van de grotere steden/dorp in de buurt, hier lekker gezwommen en vandaag even naar de markt om wat groenten, want in Bwagala is naast bonen en tomaten en bananen niet heel veel te krijgen.
Kortom het is hier even wennen en je verbaasd je iedere dag weer maar het is echt super.
Hopelijk is in Nederland alles goed???
Dikke Kus Fem
P.S. Ja Daan misschien kan ik nog wat tips in Nl gebruiken...
Tante Anna Masai mannen zijn inderdaad niet verkeerd... ach en die hutten... dat overleef ik wel! vliegen zitten hier overal!
-
12 Augustus 2007 - 09:12
Hanneke:
Hoi Fem!!
Wat een bijzondere en heftige dingen maak je mee!! Heel erg leuk je verhalen te lezen, ben zelf weer begonnen met werken, das altijd heftig als je net weg bent geweest!
Geniet van je avonturen daar,
x Hanneke -
12 Augustus 2007 - 13:32
Sabina En Suus:
Lieve Fem,
Wat een verhalen, al die indrukken en contrasten! Het zal soms zeker heel moeilijk zijn, maar wel super dat je zoveel voor die mensen kan betekenen. Ook al zal het soms voelen als een druppel op een gloeiend hete plaat. In ieder geval een hele ervaring rijker!
Fijn om te lezen dat je twee mama's daar hebt! Zeker belangrijk om een fijn huis te hebben.
Denken aan je, hou je taai en laat je niet gek maken!!
veel liefs uit Singapore -
12 Augustus 2007 - 18:57
Anneke:
Hi Fem,
niet te geloven allemaal he. Kan het me wel een beetje voorstellen, die afrikaanse mentaliteit...Kan je vertellen dat het in heel afrika ongeveer zo gaat. Ben je al een klein beetje geaclimatiseert?? Heel veel succes en geniet van alle indrukken!!
Dikke kus An -
13 Augustus 2007 - 10:17
Maya:
Haai Femke,
Had Anne je al verteld dat ik iemand ontmoet had die gaat trouwen met een Masai?? Was een erg leuk verhaal. Vertel het je nog wel een keer. Ik begin straks weer met werken (nog een uurtje). Ik mis het wel hoor. Veel plezier nog en een knuffel aan Anne en Julius. Lfs Maya -
13 Augustus 2007 - 20:10
Dani:
Wholy Christ, wat maak je daar allemaal mee! Wel heftig zeg! Kan je dan ook aanraden om af en toe even troost en afleiding te zoeken bij een sterke Masai krijger, gewoon doen :-)!! Dikke zoenen en geniet vooral XX -
15 Augustus 2007 - 15:16
Juul:
Femmie, die verhalen..lijkt wel een film! Ongelooflijk. Wel echt cool en stoer van je dat je dat doet! Leuk om te lezen. Komen er ook nog foto's? Voor Daan een knappe Masai krijger alsjeblieft...
XXXX -
17 Augustus 2007 - 07:16
Mirte:
Ha Joop,
Wat klinkt het allemaal supercool! Heel bijzonder, die mensen en hun mentaliteit. Blij te horen dat je daar een kat hebt die niet alleen naar een president vernoemd is maar ook zo behandeld wordt, top! Kijk uit naar je verhalen over je volgende belevenissen!
Heel veel plezier daar en geniet daar!
Kus! -
20 Augustus 2007 - 13:29
Tante Dini En O.P.:
Beste Femke
Het is toch wel apart hier een moeder die gidst in terneuzen en nu heb als klap op de vuurpeil een echte moeder massai gids. Fem ik werd koud toen ik las hoe ze met kinderen omgaan, als jij er maar een zou kunnen redden dan is je missie al meer dan geslaagd.wel een leuk balkon trouwens.
Veel groeten en een dikke smakkerd van ons -
20 Augustus 2007 - 21:43
Loes En Rene:
Dag Femke,
Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt in Tanzania. Het heeft even geduurd voordat we konden reageren, maar we blijven graag op de hoogte van je avonturen. Vertellen dus. Hier in Nederland is immers weinig te beleven.
Groetjes -
21 Augustus 2007 - 14:50
Lizzard:
Yoo Femmie,
Wat een verhalen en unieke ervaringen!
Zal wel ff wennen zijn allemaal. Doe je daar alles lopend of heb je een auto tot je beschikking...?
He fem, geniet er nog van! Maak die verpleegkundigen gek daro; sms-en tijdens ochtendvisite, was dat nou?
Hier in Nl alles flex. Ben helaas weer uitgeloot voor co-schap tropen;(
Kmis je wel, hoor!
Dikke X Lizzy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
